Op dinsdag speelden The Killers in het Sportpaleis. 2 collega-vrienden hadden al maanden geleden hun tickets gekocht. Ik dacht ‘He ja tof, The Killers hebben leuke liedjes’, maar meer ook niet. Op maandagavond kreeg ik plots de uitnodiging om een plekje in te nemen wegens ziekte. V. was blij voor me maar ook een beetje jaloers. Op dinsdagmorgen kwam er grappig genoeg via een andere weg nog een aanbieding voor een kaart. De keuze was snel gemaakt: JA, we gaan allebei naar The Killers kijken!

Het was een heel toffe avond! Maar hoe leuk liedjes ook zijn, ik kijk altijd met een kritische blik naar alles wat er tijdens een concert gebeurt. De dag nadien is het ook leuk om de recensies te lezen in de kranten. Maar wat vond ik van het concert?

Brandon Flowers = ‘The Man’

• Ik ken de bekende liedjes van The Killers maar ik ben geen die hard fan vol idolatrie. In de clips ziet de zanger er niet bepaald speciaal uit, maar op de schermen van het Sportpaleis kwam zijn mooie snoet goed tot zijn recht! Na het concert zag ik op Facebook en Instagram veel liefdesverklaringen aan die prachtige Brandon Flowers. Ik was blijkbaar totaal niet mee met al deze ‘muziek’lovers!
• De openers ‘Run for Cover’ en ‘Somebody told me’ waren direct 2 meezingers van formaat. De sfeer zat er meteen in, top! Op Dansende beren vind je de setlist met de 22 nummers van de avond.

De Muziek van The Killers

• Het viel me direct op dat de muziek ongelóóflijk luid stond. De drums overstemden Bryan’s stem, mooie melodieën en gitaarsolo’s. De Morgen noemde het ‘een (veel te) luide bas(drum) die onze trommelvliezen teisterde’. Jammer genoeg werden daardoor sommige nummers gewoon ‘lawaai’ in plaats van melodieuze liedjes. (my thoughts exactly, Humo) De zangeressen zongen de ziel uit hun lijf maar je hoorde hen enkel als je oordopjes in had. Dit kan toch de bedoeling zijn? Ik zat in blok 145, en het geluid klonk voor mij als ‘op het randje van gehoorschade’. In de tweede helft van het concert klonk het aan onze kant al een beetje beter, De Morgen zegt ook dat de ‘klankbalans in het tweede uur stukken beter zat’. Waarom kon dat dan niet van bij de start?

• Brandon zong Romeo & Juliet van de Dire Straits, helemaal akoustisch. Waw, dat was mooi. Hij zingt gewoon supergoed en het was een welkom rustmoment voor mijn oren. Geen idee waarom hij het niet volledig heeft uitgezongen.

De Setting

• Bindteksten waren er nauwelijks. Geen gelul en onnodig gepraat dat de vaart uit het concert haalde, that’s how I like it.
• De decoratie van het podium, de achtergrondfilmpjes, man-vrouw symbolen en de belichting waren heel professioneel aangepakt. Echt mooi!

Kortom een keileuke avond met enkele schoonheidsfoutjes. Volgende keer doe ik oordopjes mee.

SVRine

x x x

Foto bovenaan: De Morgen