Hey daar, leuk je hier weer te zien! Hoe gaat het met jou na alweer een week in quarantaine?

Met mij gaat het best goed, ik heb niet te klagen. Ik ben dan ook een ‘luxekip’ in coronatijden, zoals Kelly Deriemaeker van Tales from the Crib het helemaal juist verwoordt in deze blogpost.

• We hebben geen kinderen die we moeten entertainen of ‘homeschoolen’. Ik kijk vol bewondering naar mensen die dat wel doen. En voor de kinderen lijkt het me heerlijk om nu zoveel tijd bij mama en papa door te brengen. Ook verrassend om te zien dat als het ‘moet’, het eigenlijk wel ‘kan’.

• We zijn allebei gezond. Mijn ouders zijn ouder dan gemiddeld en behoren tot de risicogroep, maar mijn moeder beseft dat heel goed en houdt zich mooi aan de regels. Mijn vader heeft een sterker gestel en die had toch wat meer overtuigingskracht nodig om #inzijnkot te blijven. Hij zorgt dan wel voor de delivery van verse soep op het terras, that’s fine for me ?  

• Voor het eerst in tiiijden hadden we nog géén volgende reis of citytrip vastgelegd. Geen zorgen dus over geld of gecancelde dromen. In ons hoofd gingen we in mei naar Schotland, en misschien in augustus naar Noorwegen? Maar behalve een weekendje Dieppe met Air BnB hadden we nog niets geboekt. Heel vreemd voor mijn doen, ‘t is alsof we geroken hadden dat er iets zat aan te komen! Nog eens een bewijs dat niet alles lang op voorhand moet ingepland zijn, waar ik hier een tijd geleden al over sprak 🙂

• Ikzelf heb eigenlijk geen stress. V. wel een beetje. Zijn ouders zouden deze week voor twee weken op bezoek komen vanuit Roemenië (we zouden samen dat weekendje Frankrijk doen), maar helaas pindakaas! Hij vraagt zich af wanneer hij zijn ouders ‘ooit’ zal terugzien. Er waren Belgische telefoontjes nodig om hen erop te wijzen dat elke dag naar de winkel gaan met de tram geen goed idee is. En net als in Brazilië werd ook in Roemenië ‘naar de kerk gaan’ te lang als een noodzakelijke verplaatsing gezien…

• Het werk loopt gewoon verder en mijn loon wordt op het einde van de maand gestort. Ik werk van thuis uit en zit hele dagen te Teams’en voor overleg. Eigenlijk loopt dat allemaal zeer vlot. Ik denk vaak lachend aan mijn collega die 5 weken geleden aan de baas vroeg of er nagedacht werd over een tweede thuiswerkdag. Het antwoord was: ‘neen, dat is niet aan de orde’. En zie ons nu bezig ?

• Bij het begin van dit alles postte ik al op Instagram: ‘The world needed a break anyway’. De mens perst Moeder Aarde uit als een citroen, en dit is haar manier om ons terug te pakken. Verplicht vertragen, het doet mij eigenlijk heel erg goed. Als sociaal dier dacht ik dat ik het moeilijk zou hebben met de verplichte eenzaamheid, maar ik blijk veel minder nood te hebben aan mensen om me heen dan ik dacht. Het is een bewijs dat ik de laatste tijd echt wel overprikkeld was, zoals ik in deze blogpost al vertelde…

• 3 weken gelden kreeg ik de uitslag van mijn intolerantietest, waaruit blijkt dat ik intolerant bent aan ongelooflijk veel voedingsmiddelen. Nu ik me elke dag kan uitleven in de keuken (zie naar dit heerlijke ontbijtje!) en niet verleid word door het bedrijfsrestaurant, heeft dat een positieve invloed op mijn lijf en mijn gewicht!

Slaag jij er in om alle balletjes in de lucht te houden? En zoniet, besef dat dat helemaal niet erg is. Want morgen komt er nog een dag die er helemaal hetzelfde zal uitzien als vandaag, en dan nog één, en nog één…:-)

Liefs,

SVRine

x x x