“Wat als jij morgen opstaat en je niet meer kan doen wat je altijd al deed?”

“Heb jij een Plan B?”

Het was de slagzin van ‘Life on sneakers’ uit 2016, het boek van Evi Renaux over haar gevecht tegen een chronische ziekte, maar ook over hoop op nieuwe kansen. Ik volgde Evi en haar blog Rue No toen al een tijdje. Nu een jaar later, is haar tweede boek verschenen; ‘Plan B‘. Het is niet zomaar een vervolg op ‘Life on Sneakers’, maar een echt werkboek. Het helpt je om jezelf te leren kennen en geeft je de mogelijkheid om te werken aan een betere versie van jezelf (versie 2.0 dus).

Ik kende Evi vaag uit de tijd dat ik stage deed op de persdienst bij VT4 en VIJFtv (SBS Belgium), terwijl zij op de marketingafdeling werkte. Een knappe dame die, hoewel niet ouder dan ik, duidelijk al meer ervaring had in het werk- en gewone leven. Die stage bij SBS Belgium was me zo fantastisch goed bevallen, dat ik hoopte dat er een plekje voor me zou vrijkomen wanneer ik op zoek ging naar een echte job. Maar helaas, in volle crisisperiode waren er daar geen open posities.

Zes maanden na mijn afstuderen, begin maart 2010, kreeg ik een interimcontract voor 2 maand aangeboden bij de firma die vandaag nog steeds mijn werkgever is. Het was dan wel maar een interim, ik zei uiteraard ja, het werd echt wel eens tijd om aan het werk te gaan. Twee uur na mijn positief gesprek check ik mijn mailbox en daarin zit een e-mail van de marketing manager van SBS Belgium met de vraag of ik 6 maanden op hun marketing-afdeling wil komen werken ‘om het zwangerschapsverlof van Evi Renaux op te vangen’. Ik wist niet wat ik las. De droomkans waar ik al maanden op zat te wachten maar die er maar niet kwam, werd me nu aangeboden terwijl ik net mijn woord had gegeven aan een andere firma. Het angstzweet brak me uit. Wat moest ik doen?

Vermits ik al de volgende dag zou starten bij mijn werkgever werd het een stresserende namiddag. Verbrak ik mijn woord en zei ik ja tegen tv? Koos ik voor een grote speler met mogelijks toekomstperspectief of voor een kleiner mediabedrijf zonder enige zekerheid? Voor veiligheid of voor de grote uitdaging? Koos ik voor werk in de buurt of veraf maar wel supercool? Er kwam een lijst met pro’s en contra’s aan te pas, om me te helpen mijn keuze te maken. En vermits ik er nu, na zeven jaar, nog steeds werk, heb ik toen voor de ‘relatieve’ zekerheid gekozen, en de spannende uitdaging laten gaan. Het was een gok maar het is uitgedraaid op een vast contract op de HR afdeling.

Viavia vernam ik later dat de persoon die de marketing-opdracht heeft aangenomen nadien niet in het bedrijf is kunnen blijven, om economische redenen. Ik had dus ergens gelijk gekregen. Maar… WAT ALS ik toen toch had gekozen voor de 6 maanden ‘werken bij den tv’? Ik besef nu dat mijn hele leven er dan zó totaal anders zou hebben uitgezien.

Een eerste ervaring op een marketingafdeling van een mediabedrijf staat sowieso mooi op je CV. Het geeft je een goeie uitgangspositie voor gelijkaardige opdrachten bij bedrijven of reclamebureaus. Wat had daar allemaal van kunnen komen? Ik moet toegeven dat ik er soms een beetje dagdromend over nadenk. Met mijn huidige ervaring van enkele jaren in rekrutering en planning van personeel zou mijn CV vandaag waarschijnlijk rechtstreeks in de vuilnisbak belanden op een pers- of marketingafdeling.

Maar aan de andere kant: mijn huidige firma heeft me zoveel andere dingen gegeven. Het gaat dan wel over schepen in plaats van tv-programma’s en kijkcijfers, maar een leuke werksfeer, veel afwisseling en een leerrijk traject heb ik ook hier gekregen. Daarnaast heb ik ook zoveel leuke mensen leren kennen op mijn werk, die niet alleen collega’s maar ook vrienden geworden zijn.

Enkele maanden geleden kwam dus die gedachte naar boven samen met de kriebel om terug wat creatiever bezig te zijn, onder meer in taal en woorden. Het internet is daarbij een ongelooflijke bron van inspiratie, en zo is deze blog ontstaan. Intussen volgde ik een superleuke workshop armbreien (inderdaad, breien met je armen!) bij Anne-Catherine Gerets van CloClo, die ik via Instagram leerde kennen. Daarnaast ben ik heel recent gestart met een opleiding rond copywriting. Ik voel dat het me veel voldoening geeft en dat mijn creativiteit getriggerd wordt, helemaal wat ik nodig had!

Ik werk dus aan een Plan B, voor het geval ik niet meer gelukkig zou zijn met Plan A. Een stok achter de deur, een mogelijkheid voor later, of voor nu, in bijberoep. We zien wel of, en wat er dan van komt. En komt er niets, dan heb ik me er toch goed mee geamuseerd en kan ik me achteraf niets verwijten. Je kan alleen spijt hebben van de dingen die je niet geprobeerd heb, toch?

Liefs,

SVRine

X X X