Vorige week groeide mijn aantal volgers op Instagram boven de 1000, en mijn hart maakte een sprongetje. Die 1000 volgers zijn natuurlijk nog steeds peanuts in vergelijking met anderen, en ik maak me geen illusies. Er is namelijk een reden waarom ik nooit een echte influencer zal zijn.

Mijn social media gebruik ik om info te verspreiden over wat ik leuk én belangrijk genoeg vind om te delen met anderen. De inhoud kan over vanalles gaan. Reizen, uitstapjes, maar ook gewoon mijn dagelijks leven. Merken (eigenlijk hun ingehuurde PR bureaus) onderzoeken wie een goede partij zou zijn om aandacht te trekken naar hun merk of product. Ze zijn op zoek naar mensen die actief en ‘bekend’ zijn in een bepaalde niche. En laat dat nu net mijn probleem zijn.

Probleem: ik heb geen niche

Ik ben een beetje ‘all over the place‘. Ik maak veel mee en zou me beperkt voelen als ik maar over één onderwerp zou posten. Reizen is fantastisch, maar alleen praktische tips meegeven vind ik niet leuk en te vermoeiend. Experimenteren met recepten doe ik supergraag, maar de foto’s van het resultaat lijken nergens naar. Pik ik iets op uit mijn persoonlijke omgeving en de inspiratie begint te borrelen, dan wil ik dat kwijt, ook al valt het niet in een bepaalde categorie.

Over alles kan ik meepraten, maar weet over niets alles. Toen ik in mijn 20’er jaren geen echt stamcafé meer had, besefte ik dat dat een nadeel kon worden voor mijn sociaal leven. En op social media is dat eigenlijk net hetzelfde.

Niet in één hokje te plaatsen

Diezelfde verscheidenheid vind je in mijn consumentengedrag. Boodschappen doe ik bij de Colruyt én Delhaize, maar als ik zin heb in pistachenoten ga ik ze draaien (met zo’n coole machine) in de Lidl.

Ik lees Het Laatste Nieuws (geef maar toe, jij ook!) en soms ook De Standaard. Zijn er grotere tegenpolen dan die twee?

Ik luister naar Studio Brussel, MNM, en wanneer geen van beide me kan bekoren, tap ik verder naar RGR fm (een zeer dance-gerichte lokale zender), of verder naar elke radiozender die er bestaat. Ik hou van meerdere soorten muziek en ik sluit geen enkel genre uit.

Een groot deel van mijn kleren koop ik bij Close-up (ik ga in Bornem, Beveren of Maldegem), maar ook bij Lots of in Temse en Lola & Liza ben ik vaste klant. Ik heb het niet zo voor de grote internationale ketens want daar loop ik verloren, maar de dure hippe Belgische ontwerpers zijn jammer genoeg ook geen spek voor mijn bek. Online kleren shoppen doe ik niet, want in real life is het al zo moeilijk om passende kleren te vinden, laat staan dat ik ze van achter mijn computerscherm zou bestellen.

Schoenen moeten voor mij vooral comfortabel zitten, dus vaak kies ik niet de mooiste of de hipste shoes van de winkel.

Ik was helemaal into yoga, maar sinds mijn beurtenkaart is afgelopen en er geen les meer is op dinsdag, ben ik al een tijdje lui geweest. Misschien schakel ik nu over naar pilates, want dat is ook tof.

Vlees eet ik veel minder dan vroeger en ik probeer gezonder te leven, maar er zijn even goed weken dat dat goede voornemen compleet de soep indraait. Moet ik mezelf dan voorstellen als ‘op zoek naar een healthy lifestyle‘? Dat zou kunnen, maar ik doe het niet, want ik zou me een bedrieger voelen.

Op reis ben ik geen backpacker die tevreden is met een gedeelde kamer in een hostel voor 12 euro, maar ik betaal ook geen 200 euro voor één nacht. (‘zijde zot?’) De beste prijs/kwaliteit verhouding afhankelijk van de plaats en situatie is wat ik zoek.

Niet hip en cool, I know, gewoon heel mainstream allemaal.

Maar wel trouw

En de zaken waar ik hondstrouw aan ben, die vallen niet direct op.

Dat ik al 18 jaar vaste klant ben bij Proximus (beste dekking, zelfs in het hol van Pluto) maar mijn digitaal tv abonnement en internet niet van hen zijn, lijkt misschien heel tegenstrijdig, maar ik wil het zo.

Mijn nieuwste zonnebril kocht ik in Knokke bij mijn favoriete concept store l’Amuzette, maar vele exemplaren daarvoor kocht ik bij de Pearl in Knokke. Heel goeie service en advies krijg je van die toffe kerel daar! Heb jij ooit al een hippe influencer voor de Pearl gezien? Ik niet.

Ook werk ik al 9 jaar voor dezelfde werkgever, en rijd ik steeds met auto’s uit de groep met vier ringetjes of twee letters. Als ik content ben, ben ik echt wel zeer trouw.

Dus?

Faken zal ik nooit doen, want je ziet het snel aan mijn gezicht als er iets me niet zint. Een kritische blik en constructieve feedback, die kan je wel van mij krijgen.

Ik volg mijn buikgevoel en gezond verstand, en die zijn niet in één hokje te plaatsen.

Zeer verrijkend voor mezelf, misschien verwarrend voor anderen.

Hoe staan jullie daar tegenover? 🙂

SVRine

x x x