Na een keizersnede is ‘schuddebuiken’ van het lachen eigenlijk niet zo’n goed idee. Je buik trekt tegen en je ademhaling werkt ook niet helemaal mee. Hier enkele foto’s van dingen die me toch serieus deden lachen na de geboorte van Nicolas!
1. Vali met zijn ballon
V. kocht in het ziekenhuiswinkeltje zo’n aluminium 90’s ballon met ‘It’s a boy!’ erop. Hij was zo blij! En nu vijf weken later, staat het ding nog steeds in onze living.
2. De maaltijdkeuze in het ziekenhuis
Ik vond dat mijn menu verbazend snel overging van ‘Licht verteerbaar’, zijnde witte boterhammen met Vitelma of vruchtenconfituur, naar ‘Varkenshaasje met aardappelen en prei in roomsaus’, en een mierzoete cakerol als dessert! Ik nam geen risico’s voor mijn darmstelsel en heb deze copieuze maaltijd maar gedeeltelijk opgegeten…
3. De ooievaar aan het raam
Toen we arriveerden uit het ziekenhuis en ik zag deze knuffelooievaar met pilotenpetje en immens lange poten aan ons raam hangen, begon ik te lachen en huilen tegelijk! (van emotie hé) Zo leuk dat V. hier voor gezorgd had toen hij ‘de geboortekaartjes ging ophalen’.
4. De spiegel
Bij een tussenstopje bij de bakker wilde ik Nicolas gezelschap houden op de achterbank, hij was immers nog maar één week oud. Dit bleek niet nodig te zijn, hij was enkel geïnteresseerd in zijn eigen schattige snoet! Fantastisch ding die spiegel op de achterbank!
5. De weegschaal
Als de vroedvrouw thuis je baby weegt, is dat in een doek die de ooievaar in cartoons in zijn bek draagt. Ik vond dat heel grappig, hij verdwijnt er bijna in!
Heb jij ook grappige anekdotes uit het ziekenhuis of erna? 🙂
Laat het weten in de comments!
Liefs,
SVRine
x x x
Ha, ziekenhuiseten, don’t get me started 😀
Eén voorbeeldje: ik gaf aan dat ik lactose-intolerant ben. Hun idee van een lactose-vrij dieet is gewoon alles weglaten: ik kreeg zwarte koffie, de melk lieten ze gewoon weg. Merci hè, de volgende keer pak ik het wel weer anders aan 🙂
Echt bizar ja! Ook die fascinatie om elke dag 2 keer boterhammen te eten lijkt me 20 jaar achterhaald…